¹ Nganì tungod madugay na kita nga nagatuo, kahinangyan bayaan na naton ang mga nauna nga mga pagpanudlò parti kay Kristo, kag magpadayon kita sa madayom nga mga pagpanudlò. Indì na naton pagbalik-balikan ang parti sa pang-una nga doktrina pareho ng: pagtalikod sa mga salà, nga ang ginghuman nga ikakamatay espiritwal kag ang parti sa pagtuo sa Dios, ² ang pagpanudlò parti sa mga bawtismo, sa pagtungtong ng mga kamot sa uyo, sa pagbuhì liwat sa mga patay, kag sa paghukom hasta sa wayà katapusan. ³ Ang aton humanon, kung itugot ng Dios, magpadayon kita sa pagtuon ng madayom nga mga pagpanudlò, agud indì kita magtalikod sa iya. ^4b Kay adtong mga nahayagan na ang inda hunahunà, nakatilaw na ng pagpakamaayo nga halin sa Dios, nakabaton na ng Espiritu Santo, ⁵ nakatilaw na ng mga pagpakamaayo nga halin sa hambay ng Dios, kag nabatyagan na ninda ang gahom nga ipakità gid sa paabuton nga mga inadlaw, ^4a,6 pagkatapos kung sinda magtalikod sa Dios, imposibli gid nga mapabalik sinda liwat sa Dios para maghinuysoy pa sa inda salà, kay daw ginalangsang ninda liwat sa krus kag ginapakahuy-an ang Ongà ng Dios.

⁷ Ang aton halimbawà hay pareho sa dutà nga pagkatapos mauyanan, ang permi nagatubò nga mga tanom hay mapuslan ng miyugpanguma, ini pakamaayuhon ng Dios. ⁸ Pero kung ang nagatubò hay puro lang tunukon nga mga tanom, wayà ini ning puyos. Nganì pagasumpaon lang ini ng Dios, kag sa ulihi hay pagasunugon.

⁹ Mga pinalanggà, abir tiyad ini ang ginahambay namon sa indo, sigurado kami nga mas maayo ang indo kamutangan, nga mababaton nindo ang kaluwasan. ¹⁰ Matarong ang Dios, kag indì niya malimutan ang indo maayo nga mga ginghuman kag ang indo paghigugmà sa iya nga indo gingpakità kag padayon nga ginapakità paagi sa indo pagbulig sa indo kapareho nga mga banal nga tawo ng Dios. ¹¹ Gusto gid namon nga ang kada isa sa indo hay magpadayon nga matutom nga nagatuo sa Dios hasta sa katapusan, para mabaton nindo ang indo ginalauman, ¹² agud indì kamo magtinamad, kundì patuyari nindo ang mga tawo nga makakabaton ng mga gingpangakò ng Dios paagi sa inda pagtuo kag pagkamatiniison.

¹³ Isa nga halimbawà si Abraham: nang nagpromisa ang Dios sa iya, wayà siya naggamit ng iban nga pangayan kay wayà na ning may makalabaw pa sa iya. Nganì nagsumpà siya sa iya kaugalingon nga pangayan, ¹⁴ kag naghambay siya, “Pakamaayuhon ko gid ikaw kag padamuon ko gid ang imo mga inapo.”^{a 15} Niyan, naghuyat si Abraham nga may pagtiis, nganì nabaton niya ang promisa ng Dios. ¹⁶ Kung nagapanumpà ang tawo, ginagamit niya ang pangayan nga mas labaw pa sa iya mismo pangayan, agud patihan siya kag para wayà na ning madamò pa nga diskusyon. ¹⁷ Imaw da ang ginghuman ng Dios nang una sa mga miyugpanublì nga makabaton ng iya gingpangakò. Naluyag siya nga gingpakità sa inda ning mas klaro paagi sa iya pagsumpà nga indì ini mabag-o kag tumanon gid niya ang iya gingpangakò. ¹⁸ Kag ining duha ka butang, ang pangakò kag ang panumpà, indì gid makabag-o, kay imposibli gid nga magpinusong ang Dios. Nganì kita, nga nagadyagan na pakadto sa iya pareho sa isa ka panaguan, hay dapat magpakalig-on gid para indì kita mabuy-an ning paglaom nga yarà na gid sa aton. ¹⁹ Ini nga paglaom hay nagatao ning kasiguraduhan sa aton kabuhì, nga daw ang angkla sa baruto nga malig-on kag makusog. Ini nga paglaom hay nagaabot mismo sa langit^{b 20} kung sa diin nag-una si Hesus sa pagsuyod para sa aton. Siya ang aton wayà katapusan nga pinakapunò ng mga parì pareho ng pagkaparì ni Melkizedek.