¹ त्या दिनस्मा जव परत मोठ्ठी गर्दी एकत्र हुयनी आणि तेसणा जोळे काही खावाले नई होत त तेनी तेना शिष्यासले जोळे बलायसन तेसले सांग | ² मले ह्या गर्दी वर दया येस कारण कि ह्या तीन दिन पासून बराबर मना संगे शेतस आणि तेसणा जोळे काय बी खावाले नई | ³ कदी मी तेसले भुक्या घर धाळी दिवू त रस्ता मा थकीसन राहयजातीन; कारण कि एसना मधून कोणी कोणी दूरतून एयेल शेतस | ⁴ तेना शिष्यासनी तेले उत्तर दिधा कि आठे पहाळ मा ईतल्या भाकरी कोणी कोठून लईन कि ह्या तृप्त होवोत ? ⁵ तेनी तेसले विचार; तुमना जोळे कितल्या भाकरी शेतस? तेस्नी सांग सात | ⁶ तव तेनी लोकसले जमीन वर बसानी आदन्या दिधी आणि त्या सात भाकऱ्या लीधा आणि धन्यवाद करीसन मोळी आणि आपला शिष्यासले देतग्या कि तेसणा समोर ठेवोत आणि तेस्नी लोकस पुळे व्हाळी टाक | ⁷ तेसणा जोळे थोळ्याश्या धाकल्या मासा बी होतात ; आणि तेनी धन्यवाद करीसन तेसले बी लोकसले पुळे ठेवानि आदन्या दिधी | ⁸ त त्या खायीसन तृप्त हुईग्यात आणि उरेल तुकळासना सात डालक्या भरीसन उचलनात | ⁹ आणि लोक चार हजार ना लगभग होतात; तव तेनी तेसले परत धाळा | ¹⁰ आणि तो लगेच आपला शिष्यास संगे नाव वर चळीसन दल्मनुथा प्रांत ले चालना ग्या || ¹¹ नंतर परुशी ईसन तेनाशी विवाद कराले लागनात आणि तेनी परीक्षा लेवासाठे तेना पासून आकाश मधून चिन्ह मांगा | ¹² तेनी आपली आत्मा मा कन्हून सांग ह्या वेळ [टाईम] ना लोक काब चिन्ह मांगतस ? मी तुमले खरज सांगस कि ह्या वेळ [टाईम] ना लोकसले कोणताच चिन्ह नई देवायणार | ¹³ आणि तो तेसले सोळीसन परत नाव वर चळी ग्या आणि पार चालना ग्या || ¹⁴ शिष्य भाकरी लेवाले विसरी जायेल होतात आणि नाव मा तेसणा जोळे एकच भाकर होती | ¹⁵ आणि तेनी तेसले जताळ कि देखा परुशीसना खमीर आणि हेरोदेसना खमीर पासून सावधान राहा | ¹⁶ त्या आपसा मा विचार करीसन सांगाले लागनात कि आमना कळे भाकर नई शे | ¹⁷ हय वयखीसन येशू नि तेसले सांग; तुमी काब आपसा मा हय विचार करी राय्नात कि आमना जोळे भाकर नई ? काय आते लगून वयखतस नई आणि समजत नई ? काय तुमना मन कठोर हुईजायेल शे ? ¹⁸ काय डोया हुईसन बी नई देखतस आणि कान हुईसन बी नई आयकतस ? आणि काय तुमले आठवण नई | ¹⁹ कि जव मनि पाच हजार साठे पाच भाकरी मोळेल होती त तुमनी तुकळासना कितल्या डालक्या भरीसन उचलात ? तेस्नी तेले सांग बारा डालक्या | ²⁰ आणि जव चार हजारस साठे सात भाकरी होतात त तुमनी तुकळासना कीतल्या डालक्या भरीसन उचलेल होतात | ²¹ तेनी तेसले सांग काय तुमी आते लगून नई समजतस ? ²² आणि त्या बेथसैदा मा उनात आणि लोक एक अंधा ले तेना कळे लयी उनात आणि तेनाशी विनंती करी कि तेले हात लावो. ²³ तो त्या अंधा ना हात धरीसन तेले गाव ना बाहेर लीग्या आणि तेना डोया मा थुकीसन तेना वर हात ठेवणा आणि तेले विचारणा; '' तुले काही दिखस का? ²⁴ तो वरे देखीसन सांगणा; मले मानससले देखस; त्या मले चालता झाळस सारखा दिखीराय्नात ''| ²⁵ तव तो दुसऱ्यांदा तेना डोया वर हात ठेवात आणि अंधानी निरखीसन देख आणि चांगला हुईग्या आणि सगळ काही स्पष्ट दिखाले लागीग्या. ²⁶ आणि तेनी तेले हय सांगीसन घर धाळ कि ह्या गाव ना मधमा पाय बी नको ठेवजो || ²⁷ येशू आणि तेना शिष्य केसरीया फिलीप्पिना गाव मा चालना ग्यात: आणि रस्ता मा तेनी आपला शिष्यासले विचार कि लोक मले काय सांगतस ? ²⁸ तेस्नी उत्तर दिधा कि योहान बाप्तिस्मा देणार; पण कोणी; एलिया; आणि कोणी कोणी त संदेष्ट्यांपैकी एक बी सांगतस | ²⁹ तेनी तेसले विचार; पण तुमी मले काय सांगतस ? पेत्रनि तेले उत्तर दिधा; तू ख्रिस्त शे | ³⁰ तव तेनी तेसले जताळीसन सांग कि मना बारामा हय कोले बी नका सांगज्यात | ³¹ आणि तो तेस्ले शिकाळाले लागीग्या माणूस ना पुत्र ना साठे दु:ख भोगणे आणि वळिल मंडळ मुख्य याजक आणि शास्त्रीस कळून नाकाराय जावू आणि मारीटाकाय जावू आणि तीन दिन ना नंतर परत जिंदा हुई जावो | ³² तेनी हय गोष्ट तेसले स्पष्ट सांगी टाकी: एनावर पेत्र तेले आलग लीजाईसन दबाले लागणा | ³³ पण तो फिरीसन आपला शिष्यस कळे देख आणि पेत्रले धमकाचीसन सांग; कि अरे शैतान मना समोरून निघीजा; कारण कि तू देव नि गोष्टवर नई पण मानससना गोष्टीसवर मन लावस | ³⁴ तेनी गर्दी ले आपला शिष्यस संगे जोळे बलाईसन तेसले सांग जेले कोले मना मांगे येन शे तो आपल्या आपले नकारीसन आणि आपला वधस्तंभ उचलीसन मना मांगे येवोत. ³⁵ कारण कि जो कोणी आपला जीव वाचाळाना देखस तो तेले दवाळीन पण जो कोणी मना आणि सुवार्ताकरता आपला जीव दावाळीन त तो तेले वाचाळीन | ³⁶ कदि माणूस सगळा जगले जीकीलीन आणि आपाला जीव ना नाश करीलेस तर तेले काय फायदा हुईन ? ³⁷ आणि माणूस आपला जीव ना बदला मा काय दिन ? ³⁸ जो कोणी ह्या व्यभिचारी आणि पापी जातीसमा मनाशी आणि मना गोष्टीसले लाजीन माणूस ना पुत्र बी जव तो पवित्र देवदुतससंगे आपला बाप ना गोरावसंगे ईन तव जेनाशी बी लाजाईन |