¹ Nganì mga kauturan, tungod sa abunda nga kaluoy ng Dios sa aton, nagapangabay ako sa indo, ihalad nindo ang tanan nindo nga pagkatawo bilang buhì kag malimpyo nga halad nga iya nagustuhan. Imaw inà ang tamà nga pagsamba nindo sa iya. ² Ayaw kamo magsunod sa mga nakaugalian ng mga tawo sa ini nga kalibutan. Kundì tuguti ang Dios nga bag-uhon niya ang indo hunahunà, agud masayuran nindo ang kabubut-on ng Dios -- kung ano ang maayo, tamà, kag iya kagustuhan.

³ Tungod sa akon otoridad bilang apostol nga gingtao ng Dios sa akon, ginalaygayan ko kamo tanan. Ayaw kamo maghunahunà nga daw kung sin-o na gid kamo, kundì hunahunaon nindo ning tamà kung ano ang indo mga abilidad nga gingtao ng Dios sunò sa indo pagtuo. ⁴ Kay kung pauno nga ang aton lawas hay may madamò nga parte, kag ang kada parte hay may sarili nga trabaho, ⁵ kita nga mga nagatuo hay imaw da. Abir matuod madamò kita, isa lang kita ka lawas sa aton pagpakig-isa kay Kristo, kag nagatipon-tipon ang kada parte sa isa kag isa. ⁶ Kag tungod ang kada isa sa aton hay may sarili nga abilibad nga nabaton sunò sa kaayo ng Dios, kahinangyan gamiton ta ang gingtao niya. Kung may gingtaw-an ning abilidad para magpasayod ng mensahe ng Dios, dapat gamiton niya inà sunò sa iya pagtuo. ⁷ Kung may gingtaw-an ning abilidad para magserbisyo sa iya isigkatawo, magserbisyo siya nga may kahugod; kung para magtudlò, magtudlò ning maayo; ⁸ kung para maglaygay, maglaygay sa iya mga kauturan; kung para magtao sa mga pubre, magtao halin sa tagipusuon; kung para magdumaya, magdumaya ning seryuso; kag kung para magbulig sa mga nalilisod, magbulig nga may kalipay.

⁹ Kahinangyan matuod gid ang aton paghigugmà. Likawan ta ang malain, kag humanon permi ang maayo. ¹⁰ Bilang mag-utod kay Kristo maghigugmaanan kita ning hugot sa aton tagipusuon, kag tahura ang iba ng subra sa inda pagtahod sa indo. ¹¹ Maghugod gid kita kag indì magtinamad; magserbisyo kita sa Ginoo sa bilog nga tagipusuon. ¹² Kag tungod igwa kita ning paglaom, dapat maging malipayon kita. Tiison ta ang mga kahugaan, kag magpangamuyò kita permi. ¹³ Buligan ta ang mga tawo ng Dios sa inda mga kahinangyan, kag batunon ta sa aton bayay ang mga taga-iban nga lugar.

¹⁴ Ipangamuyò nindo sa Dios nga pakamaayuhon niya ang mga tawo nga nagapasakit tungod sa indo pagtuo. Ayaw kamo magpangamuyò nga parusahan sinda ng Dios, kundì pakamaayuhon sinda. ¹⁵ Magkalipay kamo kaibahan ang mga nagakalipay, kag magkalisod kaibahan ang mga nagapangalisod. ¹⁶ Magkabuhì kamo nga may pagkakaisa. Ayaw kamo magpahambog, kundì magpakig-imaw sa mga tawo nga pubre. Ayaw kamo maghunahunà nga sayod na gid nindo ang tanan.

¹⁷ Kung may maghuman ning malain sa indo, ayaw kamo magbayos ning malain. Kundì isipon nindo kung pauno kamo makahuman ning maayo sa panirò ng mga tawo. ¹⁸ Himua nindo ang indo mahuhuman nga may katawhayan sa indo pagpakig-imaw sa tanan nga tawo. ¹⁹ Mga pinalanggà, ayaw gid kamo magbayos, pabay-i ang Ginoo nga imaw ang magparusa sa inda. Kay ini ang ginghambay ng Ginoo sa Kasulatan, “Ako ang magabayos, ako ang magaparusa sa inda.”^{a 20} Nganì tumanon ta ang nakasulat sa Kasulatan, “Kung ang imo kaaway ginagutom, pakauna; kung ginauhaw, painuma. Kay kung humanon mo ini, mapahuyà siya sa iya ginahuman sa imo.”^{b 21} Ayaw kamo magpadaog sa malain, kundì dauga nindo ang malain paagi sa paghuman ning maayo.