Ini nga libro hay gingsulat ni Apostol Pablo para kay Tito. Gingsulat ini ni Pablo siguro mga A.D. 63-65 kag pareho ang tiyempo nga gingsulat ang Una nga Sulat kay Timoteo. Ang Una kag Pangaduha nga Sulat ni Pablo kay Timoteo kag kay Tito hay kaibahan ng ginatawag nga ‘Mga Sulat para sa Pastor’.

Si Tito hay isa nga bukon Judio (Galacia 2:3) kag nagtuo kay Hesu-Kristo sa lugar ng Antiyok. Kilaya gid siya ni Pablo kay magkaibahan sinda sa pagserbisyo sa Ginoo ning mga kinse anyos o subra pa. (Galacia 2:1; 2 Korinto 8:23) Gingpakusog ni Tito si Pablo kag ang iya mga kaibahan. (2 Korinto 2:13, 7:6) Ginghambay ni Pablo sa iya nga ipadayon ang pagpangità ning bulig para sa mga pubre. (2 Korinto 8:6) Kag si Tito hay masinundanon sa Dios kag mapinalanggaon sa mga kauturan nga nagaserbisyo sa iglesya. (2 Korinto 8:16-17; 12:18)

Gingsulatan siya ni Pablo kay ang iglesya sa Krete hay may mga bagay nga wayà pa natatapos. Ining matag-od nga sulat ni Pablo hay natungà sa tuyo ka parte. Una, ang pagsugò para sa mga miyugdumaya ng mga nagatuo parti sa maayo nga pagkabuhì, labi na sa atubangan ng mga taga-Krete nga malain ang inda batasan nga: ‘...Ang mga taga-Krete hay mga pusong, mapintas pareho ng hayop, tamad kag makagod.’ (1:12) Pangaduha, ang pagpanudlò sa mga miyembro parti sa maayo nga pamatasan kag sa paghuman ning maayo nga mga bagay: maging maayo sa isigkatawo, paglikaw sa gulo kag pagdibati sa pagpanudlò. Kag pangtuyo, hay ang pagpaandam sa salà nga mga pagpanudlò.