Ang Pangaduha nga Sulat ni Pablo sa mga
Taga-Tesalonica
Ang Pang-una nga Hambay
Mga pila ka bulan ang nagligad pagkatapos ng pang-una nga sulat ni Apostol Pablo sa mga taga-Tesalonica, hay nagpadaya siya liwat ning sulat para mag-isplikar pa gid sa inda ning maayo sa ini nga iya ikaduha nga sulat parti sa pagbalik ni Hesus diri. Kay abir nakabasa na ang mga taga-Tesalonica ng pang-una nga sulat niya, igwa pa gid ning butang nga wayà pa sinda makaintindi ning maayo. Ginalibugan sinda kay nagapati sinda sa mga hambay-hambay ng iban nga nagbalik na kuno si Hesu-Kristo. Sa ini nga sulat, naghambay si Pablo nga bukon ini matuod kay indì anay ini matabò kay wayà pa ang pinakapunò ng kalainan kag wayà pa nagapakalain pa gid ang ginahuman ng mga nga nagabatò sa Dios.
Kag sa ini nga sulat nagtudlò da si Pablo nga dapat magpadayon sinda sa inda pagtuo kag sa inda ginahuman nga maayo abir ano nga kahugaan ang inda naagihan. Ginglaygayan pa niya sinda nga dapat indì sinda magtinamad pareho ng iban, kundì magtrabaho para sa inda pagpangabuhì pareho sa ginahuman nina Pablo.
Ini hay gingsulat niya nang tuig singkwenta y uno o singkwenta y dos pagkatapos nga natawo si Hesu-Kristo.
Ang mga Suyod
Ang Pagpangamusta (1:1-2)
Ang Pagpasalamat kag Pagpangamuyò (1:3-12)
Ang Pinakapunò ng Kalainan (2:1-12)
Ang Tudlò nga Dapat Magpadayon sa Inda Pagtuo (2:13-17)
Ang mga Pangabay ni Pablo sa Pagpangamuyò (3:1-5)
Ang Paandam Parti sa Pagtinamad (3:6-15)
Ang Katapusan nga Pagpangabay (3:16-18)