Gingsulat ini ni Pablo para sa mga tawo sa Corinto nga nagatuo kay Kristo. Igwa na siya ning dati nga gingsulat sa inda kag ini ang isa pa niya nga sulat nang mabaton niya ang gingbalità ni Tito matapos ang pagbisita sa inda. Sa pagtunà ng ini nga sulat, gingsabat niya ang ginakabayaka ng mga nagatuo sa Corinto kung sa diin ginapabintangan ninda siya nga wayà nagtuman sa iya gingpangakò nga magbisita sa inda. Si Pablo hay may tamà nga rason kung basì nagbag-o ang iya isip parti sa iya pagbisita. Ginghungod niya nga indì anay magkadto sa Corinto para malikawan niya nga disiplinahon sinda kag indì gusto niya nga maglain ang indo mga buot (1:23 - 2:4). Gusto da niya makità kung nagasunod sinda sa iya mga bilin parti sa pagpatawad kag pagdamay sa tawo nga nakahuman ning kasal-anan (2:5-11).

Gingpadumdom da ni Pablo ang mga nagatuo sa Corinto nga ang Dios hay maatag, kag gusto niya nga maging maatag da sinda sa pagtao para mabuligan ang mga nagatuo sa Jerusalem kag Judea (8:1-9:15).

Si Pablo hay miyugserbisyo ng Dios sa Bag-o nga Kasugtanan (3:1-6). Siya hay matutom nga nagatinguhà agud madaya ang mga tawo sa Dios, abir ang iya kabuhì hay naagi sa subra nga mga kahugaan (4:1-6.13; 10:1-12:10).